Dünyanın tüm paraları özgürlük kadar değerli değildir.
Yol boyunca durmadan fotoğraflarını çektiğim erkek ve kadınların ama en çok çocukların geleceklerini düşündüm…Ah be adaletsiz dünya dedim, neden…neden ya?
Bakmayın siz televizyonlarda izlediğiniz, haberlerde gördüklerinize…Ben orada o insanlara dokundum, gözlerinin içine baktım konuşurlarken. Yaşadıkları acıyı, açlığı, korkuyu, az da olsa hissettikleri umudu gördüm…
İçlerinden hiçbiri buralara kadar macera olsun diye gelmemişler. Haklı yada haksız da olabilirler. Ben bunla da ilgilenmiyorum…Burada salt, en temiz manası ile, insanlıktan ve insan olabilmekten bahsediyorum.
Kendimize ait olduğunu ve hakkımız olduğunu düşündüğümüz insanlık ve yaşama hakkının, bu insanlar gibi bazılarının ellerinden nasıl, neden ve kimler tarafından alındığını düşünüp, isyan ediyorum…